Ζούμε σε μια χώρα που σαν
πολίτες της, τα τελευταία χρόνια έχουμε αναγάγει την συμφεροντολογία σε
επιστήμη. Χωρίς πίστη, αξίες ζωής και αρχές, πορευόμαστε στη δίνη της
ατομικότητας και του προσωπικού συμφέροντος. Ας δούμε μερικά παραδείγματα
συμπεριφορών και ας προσπαθήσουμε να συνειδητοποιήσουμε ο καθένας μας
ξεχωριστά, το μερίδιο ευθύνης μας για την εθνική πτώση που βιώνουμε σαν λαός.
Σαν καταναλωτές, δεν επιστρέφουμε
πίσω στον πωλητή κάτι που αγοράσαμε και είναι χαλασμένο ή σπασμένο ή
αλλοιωμένο-πληρώνουμε 0,50€ το μπουκαλάκι νερού, 4,5€ τον καφέ, 9€ για μία
πράσινη σαλάτα, 25€ για ένα φιλέτο, πληρώνουμε ομπρέλα και ξαπλώστρες σε μία
χώρα, ίσως με τις μεγαλύτερες-διαθέσιμες ακτές σε μήκος, στον κόσμο.
Σαν πολίτες, λαδώνουμε για να
κάνουμε τη δουλειά μας και το αντίστροφο, πληρώνουμε τη δωρεάν παιδεία και τη
δωρεάν υγεία, παραβιάζουμε το νόμο του καπνίσματος, διασχίζουμε κάθετα το δρόμο
και όχι από τη διάβαση, πετάμε τα σκουπίδια μας παντού.